Tadeusz Karwacki, ur. 23 grudnia 1922 r. w Przemyślu. Zmarł 6 lutego 1999 roku. Wykształcenie niepełne wyższe - dziennikarskie. Pracę rozpoczął (1950) w Wydawnictwie Agencji Fotograficznej Filmu Polskiego, następnie (l951-52) w Centralnej Agencji Fotograficznej. W Szczecinie pracował na przemian w „Głosie Szczecińskim” (1952-54, 1957-64, 1969-85) i „Kurierze Szczecińskim” (1954-57, 1964-68). Specjalizował się w reporterce, publicystyce (głównie sportowej) i tematyce historycznej. Ma na koncie cykle publikacji (1965-85) dotyczących wyzwolenia ziemi szczecińskiej i Pomorza Zachodniego, wydane następnie w książce pt. „Czerwone gwiazdy i białe orły”. Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia: Ministra Obrony Narodowej, Miasta Szczecina, wojewody. Odznaczony: Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, medalami „Za zasługi dla obronności kraju”, medalem X-, XXX- i XL-lecia Polski Ludowej, srebrną i złotą odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”.